Geen gewone wedstrijd in de competitie vandaag. Een wedstrijd tegen Basko. Een wedstrijd tegen de oude club en tegen de broer van keeper Tim Kesseler. Het verleden heeft aangetoond dat het altijd spannende wedstrijden zijn. Kortom, Oirschot – Basko lijkt een derby te worden. Eentje waar beide ploegen een punt mee naar huis mochten nemen. Terecht. 3-3.

Veel blessures. Voor de wedstrijd, maar ook tijdens de wedstrijd vallen er spelers af. Toch zou Oirschot sterk genoeg moeten zijn om het immer strijdlustige Basko te overmeesteren. De wil was bij beide ploegen duidelijk aanwezig. Basko trekt een eerste strafcorner naar zich toe, uit de rebound wordt gescoord. Het wordt een frustratiespel. Enkele spelers blinken uit, andere spelen ver onder hun kunnen. Basko maakt gebruik van de situatie. Door miscommunicatie, misschien wel geen communicatie, gaan onze keeper en Bart van Straten beide voor de bal. Uitgerekend Bob Kesseler mag na een eenvoudig lobje over zijn broer scoren. Bart van Straten blijft hierbij helaas geblesseerd liggen en speelt deze verdere wedstrijd niet mee. Overigens complimenten voor het samenspel van Geert Kemps en Michiel van Loon.

Ruststand: 0-2. Oirschot is beter, Basko is slimmer. Dit is een simpele verklaring voor het feit dat de thuisploeg tegen een achterstand aankijkt. Aan het publiek dat in grote getale aanwezig was zal het niet hebben gelegen.

Na een open kans voor Erik Knol, die erin had gemoeten, is het na de tweede strafcorner toch raak. Met een prima afschuif op links mag Nic Hagemeijer de bal in pushen. Coach Pieter Weemers zal in de rust waarschijnlijk een hartig woordje hebben gesproken met de mannen. Het spel wordt nu naar henzelf toegetrokken. Maarten Ooms kan na solo actie een prachtig doelpunt maken, eentje zoals uit het boekje. Helaas is de pret niet voor lange duur. Een ‘grandelletje’ lijkt Oirschot de kop te kosten. Met het grootse gemak en geluk pakt Basko de voorsprong. Maar ook voor hen wordt de pret enigszins bedorven wanneer Nic Hagemeijer in de laatste minuten nog een strafcorner binnentikt.

Eindstand: 3-3. Oirschot leek goed terug te komen in het begin van de tweede helft. Helaas maar zeer terecht nemen beide ploegen hetzelfde puntaantal mee naar huis. Geluk zit in een klein hoekje, wat deze week groot genoeg was voor de thuisploeg nadat ons ten gehore kwam dat Civicum wist te winnen van de grootste concurrent Geldrop.

---

Met een auto vol geblesseerde spelers (Sander, Max, Wouther) vertrokken we naar Oirschot. Bas, ook geblesseerd, was achtergebleven omdat hij een belangrijke afspraak had met Sinterklaas. Jan-Willem was voor schoolactiviteiten op “studie-reis” naar Italië. Gelukkig was Wesley met zijn prive-jet net optijd ingevlogen om zaterdag nog wat balgevoel op te doen (Klasse!!).

Door al deze perikelen moest ik flink wat schuiven in de vertrouwde opstelling. Maar met Freek uit A1, hadden we in de achterhoede een goede aanwinst. Dit bood ruimte voor creativiteit in de opstelling.

Thijs als laatste man. Steven als mandekker op Oirschots sterkste man, die daar niet erg mee in zjin Sas was. Joost op rechts, Freek op links. Erik op zijn vertrouwde positie. Dirk op rechtsmid, Has op linksmid en Rowan als creatieveling ertussen. Roel en Ruud in de spits afgewisseld door Bob en Michiel.

Dit pakte heel goed uit, na ongeveer 11 minuten kwamen we op een 0-1 voorsprong uit een mislukte strafcorner. Dirk scoorde uit de rebound.

We creerden goede kansen om de voorsprong uit te bouwen. Helaas moesten we wachten tot de 30ste minuut. Bob, die zijn broertje Tim wist te passeren in een 1 tegen 1 situatie. De bal verdween tergend langzaam over de doellijn, precies zoals hij het wilde, 0-2. Dit was tevens de ruststand.

Na de eerste helft belde Bas op, om te vragen hoe het ging. We konden hem vertellen dat het 2-0 voor ons stond.

In de kleedkamer gaf ik aan, dat de wedstrijd nog lang niet gespeeld was. Nu moest er met veel discipline gespeeld worden. We wisten, Oirschot zou alles doen om de wedstrijd te kantelen. Ze moesten wel, ze hadden namelijk niets meer te verliezen.

Dit gebeurde dan ook. Na 6 minuten speeltijd in de tweede helft was het al raak. Door een strafcornervariant (afschuif naar links, sleep) werd deze in het net gepusht,1-2. Zelf kregen we nog een goede kans om de 1-3 te maken. Maar Ruud wist het net niet af te maken. Oirschot daarentegen wel, zij scoorde niet veel later met precies dezelfde cornervariant de 2-2.

6 minuten voor tijd, probeerde Tim ons nog te helpen door volledig over de bal te trappen. Roel wist de 2-3 te maken, door goed door te lopen en de bal achter Tim het laatste zetje te geven.

Oirschot wist goed druk te houden op onze helft en de scheids hielp hen een handje, door de strafcorners steeds makkelijker weg te geven (het is dan ook bijna Sinterklaas).

2 minuten voor tijd, kreeg Oirschot een dubieuze strafcorner. De Basko defensie wist de bal niet goed te verwerken en Oirschot kreeg een nieuwe corner. Door indirect af te houden, wisten ze de bal achter Wesley te krijgen.

Erg jammer, met video-umpire was deze goal afgekeurd, zeker weten. Het voelde weer als 2 weken terug, Concordia uit.

Conclusie: ondanks dat een winst erin had gezeten, is al met al een 3-3 gelijkspel een acceptabel resultaat. Besef wel, je speelt tegen de koploper uit. Met dit geïmproviseerde team, is dit een hele goede prestatie, geweldig mannen!! Oirschot komt er gewoon goed mee weg. Thuis pakken we ze.

Mannen, het is voor een coach fijn om te weten, dat hij zijn spelers op meerdere posities kwijt kan. En dat er vanuit de jeugd spelers aankomen. Freek, geweldig gespeeld! Je bent nog maar éérstejaars A. En als Wes er niet is keept Jan-Willem (ook éérstejaars A).

Joost, je hebt weer gelijk met je statistiek, we krijgen weer meer doelpunten tegen in de tweede helft, een groot aandachtspunt.

Wat ook fantastisch was, is dat er veel publiek aan de lijn stond, waaronder zeker 15 mensen van Basko. Prachtig, bij zo’n uitwedstrijd, bij deze nodig ik jullie uit, over 2 weken bij Kerkrade!

bron:vmhcbasko.nl