Hockeyheren maken het nog onnodig spannend

Na de thuisoverwinning op het stugge Kerkrade stond voor zondag 24 september de confrontatie met wederom een Limburgse opponent, Hockeer, op het programma. De weersomstandigheden waren wat drukkend, maar behoudens dat leken alle omstandigheden aanwezig om er een leuke hockeymiddag van te maken. Oirschot opende meteen fanatiek door met volle druk op de defensie van Hockeer te spelen, iets waar de bezoekers maar met moeite mee om konden gaan. Er kwamen alle kleine kansen voor Michiel van Loon en Nic Hagemeijer, de eerste Oirschotse treffer hing in de lucht. Zoals je dan vaak ziet valt de treffer aan de andere kant. Tom Sas verloor rond de 23-meter van Hockeer een duel, claimde een vrije slag, kreeg die niet en luttele tellen later lag de bal achter keeper Eric Knol nadat een ietwat verbouwereerde Oirschotse defensie was uitgespeeld. De gemoederen speelden even op, maar Oirschot wist zich met steun van het enthousiaste publiek en een positief collectief op te richten en het goede spel weer op te pikken. Van achteruit speelde de ploeg, weliswaar in een iets te laag tempo, rond, wachtend tot de ruimte ontstond om de defensie van Hockeer open te rijten. Maarten Ooms en Nic Hagemeijer waren ware plaaggeesten voor de defensie van Hockeer. Laatsgenoemde was het die Michiel van Loon knap in de gelegenheid bracht de 1-1 aan te tekenen door een knap schot in de korte hoek. Oirschot swingde in deze fase van het duel. Een 2e treffer kon niet uitblijven. Een omhooggeschoten bal in de doelmond werd door David Grim al hooghoudend onder controle gebracht en in het doel geschoven, 2-1. In plaats van een uitbreiding van de score kwam Hockeer na een van de spaarzame aanvallen langszij. Na een interceptie werd de bal niet snel genoeg geruimd wat uiteindelijk leidde tot een strafcorner die op het randje van plankhoogte in geslagen werd, 2-2. Oirschot ging op de ingeslagen weg en zocht weer de aanval. Binnen vijf minuten stond het 4-2 door twee zeer fraaie aanvallen waarmee Oirschot de terecht beloning kreeg voor het aanvallende spel. Eerst was het michiel van Loon die Nic Hagemeijer in stelling bracht die de bal al vallend binnenschoof. Nic Hagemeijer bekroonde zijn goede 1ste helft met een 2e assist door over de achterlijn binnen te snijden en de vrijstaande Jan Huyskens te bedienen. Er waren nog mogelijkheden de score verder uit te breiden, maar de doelman van Hockeer bracht enkele malen fraai redding. Na de thee begonnen beide ploegen vol goede moed aan de tweede helft. Oirschot wist in het eerste kwartier het goede spel van de eerste helft een vervolg te geven. De defensie van Hockeer werd onder druk gezet. Het was Tom Sas die een pass wist te onderscheppen en vervolgens op kon stomen naar het vijandelijke doel om daar David Grim in stelling te brengen die de 5-2 aantekende. Er leek geen vuiltje aan de lucht op dat moment en de score leek alleen maar in Oirschots voordeel te kunnen worden uitgebreid en de kansen kwamen daar ook voor. Geert Kemps trof na een mooie strafcornervariant de paal, Bart Termeer en de eerder genoemde spitsen vonden de doelman op hun pad of misten precissie in de afronding. Het was in deze fase dat de energie bij de thuisploeg langzaam leek weg te vloeien. Het extra stapje wat de doorslag in eerder stadium had gegeven kon nu geen vervolg krijgen, maar op zich wist de thuisploeg het duel te controleren. Voornaamste probleem dat aan het licht kwam was dat alle loopacties in een tempo plaatshadden. Met nog een kwartier te spelen kwam Hockeer vervaarlijk terug in de wedstrijd. Een strafcorner werd onberispelijk binnengepusht in de kruising, al bestond er enige verwarring of de bal wel binnen de cirkel was losgelaten. Oirschot leek van slag, Hockeer leek er weer in te gaan geloven. Binnen een minuut mocht Oirschot weer de afslag doen, nadat in een scrimmage iedereen van Oirschot de bal mistte en de bal uiteindelijk in het lege doel kon worden geveegd, 5-4. Met nog tien minuten werd het weer een duel, al was het in deze laatste fase dat Oirschot het heft weer iets meer in handen nam. Echt in gevaar kwam de thuisploeg niet meer, maar toen de scheidsrechter affloot kon van een zekere opluchting worden gesproken. De conclusie was gerechtvaardigd dat de thuisploeg zichzelf onnodig in de problemen had gebracht. Enerzijds door niet verder afstand te nemen, ten tweede door de verdedigende fouten die Hockeer in de gelegenheid brachten terug in de wedstrijd te komen. Het biertje na afloop smaakte er echter niet minder om. Nu op naar de lastige uitwedstrijd tegen Meerssen.