Na een weekend en week vol sneeuw mocht er eindelijk weer gehockeyed worden. Aangezien er dinsdag niet getraind kon worden is er fanatiek ge-funkickboxed bij Cardo. Om te zien was dit bijzonder leuk. Vrijdag kon er gelukkig weer op het veld getraind worden.

Vol goede moed vertrokken we naar het zuiden.

De wedstrijd begon, we hadden afgesproken om meteen full-press te spelen. Dit lukte eigenlijk uitstekend en we creëerden een aantal kansen in de eerste 5 minuten. We bleven drukken maar konden helaas niet de bevrijdende goal maken. En zoals altijd, als je zelf niet scoort, dan scoort de tegenstander. In de 25e minuut kwam Kerkrade op 1-0 door middel van een counter.

In de rust heb ik aangegeven dat we moesten blijven hockeyen, de kansen zouden wel komen, wij waren immers het betere team.

Toch wist Kerkrade kort na rust via een vrije slag rand cirkel, dubieuze beslissing van de scheidsrechter, er 2-0 van te maken.

We toonden veerkracht en Michiel maakte met een fraaie backhand de 2-1. Deze goal werd ook weer aangevochten, Michiel zou zogenaamd shoot hebben gemaakt. Maar gelukkig bleef de scheidsrechter bij zijn standpunt.

Een kwartier voor tijd wist Roel attent te reageren op een foutieve pass van de verdediging, dit resulteerde in de 2-2.

Het was jammer dat we niet de winnende treffer konden scoren. Ook nam de scheidsrechter die op de helft van Kerkrade floot rare beslissingen, hij was af en toe volledig de weg kwijt. Conclusie: wij mochten gewoon niet meer scoren.

Eindconclusie:

We hebben 2 kostbare punten in Zuid-Limburg achtergelaten. We hebben best veel kansen gecreëerd maar onvoldoende benut. Erik kwam niet ongeschonden uit de strijd (gebroken duim).

Maar positief, we hebben veel veerkracht getoond, door een 2-0 achter in een 2-2 gelijkstand om te buigen (Joost, er is verandering in de statistiek).

Ondanks het warrige fluiten van de scheids, waarbij wij continu benadeeld werden, hebben we toch redelijk goed onze mond kunnen houden

bron:vmhcbasko.nl