Aangezien 2 van onze mannen dit weekend weer een jaartje ouder werden werd er vrijdag na de training nog even een pilsje gedronken ter ere van deze 2 jonge goden. Dat een jaar ouder niet altijd een jaar verstandiger betekent werd weer eens bewezen en ook weten we nu waarom er op de Herstraat met de gordijnen dicht TV gekeken wordt. Enfin….er werd ook nog gehockeyd dit weekend.

Tenminste, door HOCO werd gehockeyd. Wij daarentegen waren ouderwets aan het ploeteren, harken, en achter de feiten (en de jongens van HOCO) aan het rennen. Het weer was goed, het veld lekker en de vorm (dachten we) was er ook. Maar op de een of andere manier was het niet onze dag. Al tijdens de warming up bleek dit toen na het sproeien al onze tassen volkomen doorweekt achterbleven. In het begin van de wedstrijd bleken we al snel moeite te hebben om de doorschuivende verdedigers, omklappende middenveld driehoekjes en hangende spitsen van HOCO te bespelen. Dit resulteerde in onzekerheid en onduidelijkheid wat te zien was in ons spel. HOCO kwam goed uit de startblokken en scoorde via een aanval over rechts de 1-0. Nauwelijks bekomen van deze domper stond het al 2-0 na onnodig balverlies. Gesterkt door de gedachte dat we vorige week tegen Deurne een 2-0 achterstand omgebogen hadden in een overwinning kwamen we iets beter in ons spel. Dit resulteerde in een handvol goede kans die echter allemaal (de een nog fraaier dan de andere) om zeep werden geholpen. Gelukkig was HOCO aan de andere kant ook niet meer zo trefzeker en lag Tony een aantal keer goed in de weg. Vlak voor rust was het echter wederom HOCO dat een overtalsituatie mocht uitspelen na knullig balverlies. Resultaat een 3-0 ruststand en alle ingrediënten voor een ouderwetse donderpreek. We kozen ervoor om de 2e helft een agressiever en risicovollere manier van spelen te hanteren om op die manier te proberen de wedstrijd te doen kantelen.

We begonnen goed en na een fraai staaltje one-touch hockey was de eerste kans voor ons. Helaas was kansen benutten ook in de 2e helft niet aan ons besteed en bleef het 3-0. Het weggeven van kansen (en doelpunten) door onnodig balverlies was echter net als in de 1e helft wel aan ons besteed en dus stond het 5 minuten na de rust 5-0…….tot zover onze plannen om de wedstrijd te doen kantelen. Ondanks de deprimerende tussenstand en ons zeer matige spel bleven we wel kansen creëren (en weggeven). De eerste en enige strafcorner werd middels een listige variant waarbij het lijkt alsof het aangeven mislukt benut door Tim, 5-1.

Niet veel later was het Nick die na een mooie solo de bal over de keeper het dak van de goal in lepelde en de stand een iets draaglijker aanzicht gaf; 5-2. Ondertussen probeerde HOCO het over de bal heen maaien bij de 2e paal tot kunst te verheffen en duurde het uiteindelijk tot de laatste seconde van de wedstrijd tot de 6-2 gescoord werd (5 maal is scheepsrecht, intikkertje bij de 2e paal).
Zo keerden we huiswaarts zonder punten uit Oisterwijk en met het besef dat het volgende week thuis tegen Son toch echt anders moet. Tegen Drunen en Deurne hebben we laten zien wat we kunnen en tegen Son zullen we aan die wedstrijden terug moeten denken en deze maar zo snel mogelijk vergeten.
Gegroet, uw Eerste

bron: hchorst.nl